Soms voelt het alsof het leven te zwaar is. Alsof je niet gezien wordt, niet gehoord. Die gedachten kunnen je klem zetten, waardoor zelfdoding een goede oplossing lijkt.
Afscheid nemen na zelfdoding is anders. Het laat vaak vragen achter, pijn die niet wordt gedeeld en woorden die niet zijn uitgesproken. Het verdriet is rauw, de stilte is intens.
Meer dan een half miljoen Nederlanders heeft weleens serieus aan zelfdoding gedacht. Toch praat slechts 40% daarover met een hulpverlener. De rest blijft stil. Uit angst, schaamte of omdat ze anderen niet willen belasten.
Het mag gezegd worden. Het moet gezegd worden. Want spreken schept lucht. En soms redt het levens.
Als je zelf worstelt
Weet dan: je bent niet de enige. En je hoeft dit niet alleen te dragen.
📞 Bel of chat met 113 Zelfmoordpreventie 0800-0113
Gratis. Anoniem. Dag en nacht.
Als je achterblijft
Als iemand overlijdt door zelfdoding, blijven er vaak meer vragen dan antwoorden. Had ik iets kunnen doen? Waarom wist ik dit niet? Hoe voelde iemand zich echt?
Zelfdoding is meestal geen doodswens, maar een verlangen naar rust en daarmee een einde aan innerlijke pijn. Voor nabestaanden is het een verlies dat rauwer, complexer en eenzamer kan voelen dan welk ander overlijden ook.
Hoe maak je ruimte voor erkenning bij het afscheid
Een afscheid na zelfdoding verdient bijzondere ruimte. Ruimte voor zachtheid, rituelen en verbinding. Zonder oordeel en zonder taboe. Rituelen helpen verdriet zichtbaar maken, zonder het te hoeven oplossen.
We begeleiden je met aandacht, zodat er ook in dit afscheid heling mag ontstaan. Rituelen kunnen daarbij helpen, zoals:
De lege stoel:
Tijdens het afscheid is er steeds een lege stoel aanwezig, waar briefjes op geplakt mogen worden met woorden die je nog had willen zeggen.
Een kaarsenmoment:
Iedereen kan een kaars brengen naar een centrale plek om de herinnering en liefde zichtbaar te maken. Hierbij kan ieder een eigen gedachte meedragen in stilte.
Hemelpost:
Een speciale brievenbus voor hemelpost. Hierin kan iedereen een brief aan ‘de pijn’ schrijven. De brieven kunnen in een ritueel worden verbrand, voorgelezen of met de overledene meegaan als vorm van loslaten.
Wat kun jij betekenen voor een ander?
Signalen voor zelfdoding worden soms gemist. Of ze waren er wel als onderbuikgevoel, maar moeilijk te duiden: “Ik ben zo moe… ik wil gewoon slapen”, laat ook allemaal maar. Ook een plotseling afscheid nemen, spullen opruimen of een onverklaarbare opleving na lange somberte kan een signaal zijn van de wens van zelfdoding.
Zie je iemand worstelen? Je mag vragen stellen. Je mag het benoemen. Je mag letterlijk de vraag stellen: “Denk jij weleens aan zelfmoord?”
Je brengt iemand daar niet mee op een idee. Je haalt het uit de schaduw. En als het antwoord ‘ja’ is, hoef je niet direct te weten wat je moet doen. En je hoeft het niet op te lossen.
Blijf. Luister. Vraag wat het leven nou zo ondragelijk maakt. En zoek samen naar passende hulp.
Attendo helpt
Als het leven zwaar voelt, of als je achterblijft na een zelfdoding, begeleiden wij.
We nemen de tijd om met aandacht een persoonlijk afscheid te vormen. Hoe complex of beladen het ook voelt. Een afscheid met de juiste aandacht helpt.
