Bloemen
Haast nooit zien we een kist zònder bloemen erop. Ook als er op de rouwkaart iets staat van ‘(liever) geen bloemen’, dan zal de familie toch zelf meestal voor deze decoratie zorgen. En daarin ligt wel een sleutel: bloemen zijn een versiering. Sommigen versieren het leven – en de herinnering daaraan – graag alleen met woorden, anderen met beelden (foto’s, film, schilderijen) en weer anderen met bloemen, of met een combinatie. De hoeveelheid bloemen bij een uitvaart kan ook heel goed iets zeggen over de betrokkenheid, of dienen als blijk van waardering of misschien wel van schuldbekentenissen.
Er is nog meer: bloemen kunnen ook heel bewust een verbinding aangeven met de overleden dierbare, als ze helemaal bij hem of haar passen qua kleur of lievelingsbloem. En dat geeft een sterke extra lading.
En we kunnen nog een stap ‘verder’ als we bloemen gebruiken in een ritueel. Iedereen neemt een bloem mee naar het afscheid, zet die bij binnenkomst in een vaas en die grote boeketten komen dan naast de kist te staan, zodat iedereen als het ware dichtbij is. Of : iedereen pakt aan het einde – in de zaal of aan het graf – een bloem en legt die op de kist, als teken van (laatste) groet. Waar tot de eeuwwisseling ongeveer de aard en omvang en route van bloemen ook vast lag, hebben we nu veel alternatieven, waardoor bloemen nòg meer kunnen spreken…